Nie można właściwie zrozumieć życia Józefa Piłsudskiego bez uwzględnienia jego długiej podróży z Zułowa. Jego rodzina osiedliła się w tym mieście od początku XVI wieku, a ślady jej obecności można odnaleźć do dziś.
Ojciec Józefa, Michał Piłsudski, w połowie XIX w. pełnił funkcję sekretarza stanu i był członkiem wielu stowarzyszeń patriotycznych. Józef urodził się w 1847 roku i gdy miał zaledwie dwa lata jego rodzina przeniosła się do odległego Wilna na Białorusi.
Piłsudski był zwolennikiem demokracji i był głęboko przeciwny jakiejkolwiek formie dyktatury
Wilno należało wówczas do Imperium Rosyjskiego i tam Józef spędził większość swojego wygnania. Przyłączył się do ruchu socjalistycznego w latach 60. XIX wieku, kiedy było to niebezpieczne i radykalne posunięcie. W 1869 przeniósł się do Niemiec, aby pomóc w organizacji największego związku zawodowego w kraju, Generalnej Konfederacji Pracy. W 1871 r. Józef został aresztowany i przetrzymywany przez rok w więzieniu pod zarzutem ekstremizmu politycznego. Po zwolnieniu pozostał w Niemczech, mieszkając na emigracji i pracując dla ruchu socjalistycznego. W 1875 został ponownie aresztowany i zesłany na Syberię.
Piłsudski to jedna z najbardziej podziwianych polskich postaci w historii
Był mężem stanu i dowódcą wojskowym, który odegrał istotną rolę w rozwoju nowoczesnej Polski. Piłsudski przebył długą drogę z Zułowa – przez zesłanie syberyjskie, ruch socjalistyczny, Legiony, Magdeburg, Belweder, Sulejówek i ponownie Belweder – do grobów królewskich na Wawelu. Jego życie opowiada nam nie tylko o historii Polski, ale i Europy w tym okresie.
Podróż Józefa Piłsudskiego z Zułowa do królewskich grobowców na Wawelu to opowieść o odwadze, intrygach politycznych i ogólnoeuropejskich zamętach. Jego doświadczenia z długiego wygnania ukształtowały jego poglądy na życie i politykę, a umiejętności przywódcze zapewniły polską niepodległość.